
Latem 1919 r. Wojska białoruskie armii zachodniej oddzieliły się od armii, by kontynuować samodzielnie. Dowódca pułkownik Bułak-Bałaczowicz awansował na generała dywizji za zgodą swojego rządu (patrz wyżej ...) i podporządkował swoje stowarzyszenie estońskiemu naczelnemu dowództwu. Jednostka białoruska została rozmieszczona w Marienburgu w Inflantach w szczelinie między frontami estońskim i łotewskim.
19 stycznia 1920 r. Wojskowa misja dyplomatyczna na Łotwie zwróciła się do Ministerstwa Finansów o pomoc w wydaniu znaczka pocztowego dla Białoruskiej Poczty Wojskowej.
Arkusze znaczków zostały przekazane klientom 15 lutego.
Polowe urzędy pocztowe, w których zastosowano te znaczki, znajdowały się w Marienburgu i Alt-Schwanenburg. Ważność frankowania (akceptowana na Łotwie i w Estonii) istniała w tym wydaniu od 16.03.20 do 22.04.20.
Ta edycja jest szczególnie godna uwagi ze względu na jakość optyczną. Projekty marki pochodzą od słynnego rosyjskiego / łotewskiego projektanta znaczków prof. Richarda Sarinscha, który zaprojektował także wiele znaczków z Imperium Rosyjskiego i Republiki Łotewskiej.
Marienburg (od 1917 r. Alūksne) – miasto na Łotwie.

źródło: https://www.philaforum.com/forum/thread/4985-russische-phantasien-oder-was-der-michel-nicht-erz%C3%A4hlt/